Koenzym Q10 nazywany często witaminą Q, to składnik znajdujący się w każdej komórce naszego ciała. Jest niezwykle ważny dla procesów energetycznych zachodzących w komórkach. Jego istotna rola polega na ułatwianiu oddychania komórkowego w mitochondriach komórek mięśnia sercowego. Serce jest jednym z najbardziej przeciążonych organów naszego ciała, dlatego też do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje bardzo dużo energii. Organizm ludzki jest zdolny sam wytwarzać koenzym Q10, ale nie zawsze w ilościach wystarczających do prawidłowego funkcjonowania.
Niedobór Koenzymu Q10 w organizmie zaczyna być zauważalny już około 30 roku życia, a osoby po 40 roku życia powinny przyjmować go regularnie. Koenzym Q10 ułatwia przebieg procesów energetycznych w komórkach i chroni jednocześnie organizm przed niekorzystnymi skutkami tych przemian.
Objawy niedoboru:
osłabienie
zmęczenie
problemy z układem mięśniowym
drżenie powiek
Do przewlekłych niedoborów koenzymu Q10 dochodzi w wyniku postępującego procesu starzenia, nieodpowiedniej diety a także wzmożonej aktywności ruchowej. Osoby zażywające statyny (leki obniżające poziom cholesterolu) również powinny stosować koenzym Q10. Statyny obniżają poziom cholesterolu, a z kolei cholesterol jest niezbędny do produkcji koenzymu Q10
Koenzym Q10 właściwości:
jeden z silniejszych antyoksydantów
wspomaga produkcję energii komórkowej
wspiera pracę serca
Liczne obserwacje osób przyjmujących koenzym Q10 z chorobą niedokrwienną serca, niewydolnością krążenia i nadciśnieniem tętniczym wskazują na istotną poprawę stanu klinicznego pacjentów. Zaobserwowano korzystne działanie koenzymu Q10 również w niektórych chorobach mięśni (miopatie, zespół przewlekłego zmęczenia) układu nerwowego (Choroba Parkinsona, Choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane), skóry, przyzębia (parodontoza), migrenie, cukrzycy typu II i w chorobach immunologicznych (Aids, nowotwory)
Koenzym Q10 w pożywieniu [µg/g]:
mięso z renifera 157,9
olej rzepakowy 63,5
wołowina 36,5
wątróbka wieprzowa 22,7
szynka wieprzowa 20,0
tuńczyk 15,9
śledź 15,9
kurczak 14,0
Dawkowanie:
Nie ustalono dotychczas norm zapotrzebowania na koenzym Q10. Dlatego orientacyjna dzienna dawka koenzymu Q10 waha się między 5 mg a 200 mg.
Jednak według amerykańskich badaczy i doświadczeń pacjentów skuteczna dzienna dawka to 400 mg podzielona na kilka porcji (4x100mg).
Zaletą koenzymu Q10 jest to, że nie zaobserwowano dotychczas działań niepożądanych.
Przyjmowanie nawet 3000 mg nie wywołało skutków ubocznych.
Ubichinol czy ubichinon?
Na rynku istnieją dwie formy koenzymu Q10 ubichinon i ubichinol.
Różnica między tymi dwoma formami CoQ10, poza ich barwą (ubichinol jest biały a ubichinon jest żółty) polega na tym, że ubichinol jest droższym surowcem ze względu na koszt produkcji i mniej stabilnym związkiem , wrażliwym na proces utleniania.
Zachowanie ubichinolu w formie nieutlenionej wewnątrz kapsułki stwarza trudności techniczne. Ubichinol w kapsułce powinien mieć kolor mlecznobiały, jeśli po wysypaniu z kapsułki proszek jest w kolorze żółtym może to oznaczać, że konsument wcale nie otrzymał ubichinolu tylko utlenioną formę ubichinonu.
Koszt produkcji ubichinolu jest wyższy niż ubichinonu, co powoduje, że jest on droższy dla konsumentów i badaczy.
Ubichinon i ubichinol przekształcają się między sobą w organizmie, co zapewnia prawidłową absorpcję. To znaczy ubichinol zostaje przekształcony w ubichinon i odwrotnie, więc tak naprawdę nie ma znaczenia, jaka postać tej substancji jest przyjmowana.
Koenzym Q10 w postaci ubichinonu ma również najlepiej opracowaną dokumentację biodostępności, gdyż większość badań została przeprowadzona dla koenzymu Q10 w postaci ubichinonu. Międzynarodowe Stowarzyszenie Koenzymu Q10 (ICQA) stosuje preparat ubichinonu jako oficjalny produkt odniesienia dla badań naukowych.
