Dieta w chorobie Hashimoto oraz suplementacja witamin i minerałów odgrywa kluczową rolę.
Wiele artykułów mówi o tym, jak bardzo ważne jest odpowiedni sposób odżywiania w przebiegu różnych chorób. W przypadku choroby Hashimoto nie jest to wcale łatwa sprawa. Istnieją bowiem diety, których zalecenia nieco się wykluczają. I tak w jednej diecie zalecane będą produkty bogate w wapń (nabiał, sery, jajka) a w innej diecie będą to produkty absolutnie zabronione. Przy spożywaniu produktów mlecznych warto pamiętać, że według badań aż 80% osób z Hashimoto cierpi na nietolerancję laktozy! Wszystko więc zależy od indywidualnej sytuacji. Czy oprócz rozpoznanej choroby Hashimoto współistnieją dodatkowe schorzenia typu celiakia (nieszczelność jelit), nietolerancja glutenu, nietolerancja laktozy czy insulinooporność. Jeśli mamy wątpliwości powinniśmy przeprowadzić testy na nietolerancje pokarmowe lub inne, dokładniejsze badania ambulatoryjne. Warto również zasięgnąć porady u dobrego dietetyka.
Co warto włączyć do diety?
1. Nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 – wzmacniają odporność, zmniejszają stan zapalny oraz objawy chorobowe.
2. Zaleca się zwiększa się spożycie warzyw i owoców, które są źródłem witaminy A, witaminy C, witaminy E oraz polifenoli. Wzmacniają one organizm oraz usuwają nadmiar wolnych rodników w naszym organizmie.
3. Dieta w chorobie Hashimoto powinna zawierać błonnik, który ogranicza wchłanianie tłuszczów i cholesterolu w jelitach oraz zwiększa uczucie sytości, przez co mniej zjemy.
4. Często towarzyszą w chorobie Hashimoto niedobory cynku, selenu i żelaza. Warto zatem włączyć do diety produkty bogate w wyżej wymienione składniki mineralne, które zmniejszają stan zapalny w przebiegu choroby Hashimoto. Pamiętajmy, że cynk i wapń nie należy łączyć z żelazem.
5. Witaminy z grupy B są również istotne, szczególnie witamina B12. Journal of the Pakistan Medical Association, wykazało, że niedobory witaminy B12 mogą dotyczyć aż 40% osób cierpiących na niedoczynność tarczycy. Niski poziom tej witaminy prowadzi do anemii, zaniku kosmków jelitowych i upośledzonego wchłaniania.
6. W niedoczynności tarczycy często towarzyszą zaburzenia gospodarki wapniowej więc wydawałoby się, że dieta w chorobie Hashimoto powinna składać się z produktów bogatych w wapń (ser biały, ser żółty, mleko, jogurty naturalne). Należy również zapewnić organizmowi właściwy poziom witaminy D, która zwiększa wchłanianie wapnia. Najlepiej poprzez ekspozycję na światło słoneczne oraz przyjmowanie suplementu D3 w połączeniu z K2.
7. Dieta w chorobie Hashimoto dla osób, u których choroba Hashimoto przybiera postać niedoczynności tarczycy, powinna uzupełniać niedobory jodu, który jest niezbędny do syntezy hormonów tarczycy. Dobrym źródłem jodu są ryby morskie. Jednak tarczyca u chorych na Hashimoto jest niezwykle wrażliwa na wahania jodu.
8. Ważna jest też odpowiednia ilość płynów. Zaleca się wypijanie około 2 litrów wody mineralnej (bogatej w wapń i magnez), a także zielonej herbaty (choć znajdziecie również opinie, że herbata zielona zawiera z kolei fluor, który negatywnie wpływa na funkcjonowanie tarczycy)
9. Choroby autoimmunologiczne mają ogromny związek z tym, co dzieje się w naszych jelitach. Naturalne probiotyki w kiszonkach pomogą wzmocnić florę bakteryjną jelit. Aż 80% komórek odpornościowych znajduje się w jelitach i to one regulują odpowiedź immunologiczną.
Dieta paleo i protokół autoimmunologiczny
Nie ma jednak jednej diety dla wszystkich osób chorujących na chorobę Hashimoto. Dobrym rozwiązaniem może być dieta paleo – dieta myśliwych, zbieraczy polega na wyeliminowaniu z diety wszystkich produktów zbożowych (także bezglutenowych), nabiału oraz roślin strączkowych i cukru rafinowanego. Dieta ta bazuje na dobrej jakości mięsie, jajkach, rybach, owocach morza a także warzywach, owocach i zdrowych tłuszczach, takich jak: olej kokosowy, smalec, masło ghee czy oliwa z oliwek. Dopuszcza również dodatek orzechów i nasion.
Z kolei bardziej restrykcyjny jest tak zwany „protokół autoimmunologiczny” – to specjalna dieta opracowana przez specjalistów dla osób chorujących na choroby autoimmunologiczne. Dieta autoimmunologiczna powstała w oparciu o badania, które wykazały, że choroba autoimmunologiczna spowodowana jest procesem zapalnym w organizmie, co jest związane z przepuszczalnością jelit. W diecie tej należy wyeliminować produkty (składniki), które są uznawane za czynniki wywołujące stany zapalne.
Produkty, które należy wykluczyć z diety:
wszystkie zboża i pseudozboża – amarantus, chia, jęczmień, kasza bulgur, kasza gryczana, kasza kuskus, kasza jaglana, komosa ryżowa, kukurydza, orkisz, owies, quinoa, ryż, pszenica, kiełki pszeniczne, żyto
nabiał i jajka – masło, mleko, sery, śmietana, margaryna, majonez, jogurty, jajka
rośliny psiankowate – pomidor, papryka, ziemniak, bakłażan, nawet tytoń!
pestki, nasiona, orzechy – migdały, orzechy ziemne, pestki słonecznika, sezam, nasiona chia
fasola i warzywa strączkowe – czarna fasola, groch, groch włoski, fasola półksiężycowa, fistaszki, fasola czerwona kidney, soja (wyjątek stanowi świeży groszek i zielona fasola).
wiele przypraw na bazie pestek/nasion – anyż, curry, gałka muszkatołowa, kminek, kmin rzymski, musztarda, gorczyca, pieprz.
cukier rafinowany
Protokół autoimmunologiczny ma za zadanie wyeliminować z diety substancje, które mogą działać drażniąco na jelita. Powinien on trwać przez minimum miesiąc czasu, jednak zwykle zajmuje okres 3 miesięcy a u niektórych osób nawet rok czasu. Po tym okresie następuje stopniowe rozszerzanie diety i obserwacja reakcji organizmu. Wprowadzamy kolejno rośliny psiankowate, jajka, orzechy i nasiona, ale zboża i nabiał z reguły już nigdy nie wracają do diety. Można również rozważyć wykonanie testów na nadwrażliwości pokarmowe w klasie IgG i IgA i stosować w swojej diecie produkty, na które nie wykazano istnienia nadwrażliwości pokarmowej.
Produkty dozwolone w protokole autoimmunologicznym:
Mięso, ryby, owoce morze – baranina, dzik, indyk, cielęcina, gęś, jagnięcina, jeleń, kaczka, konina, królik, kurczak, wieprzowina, dorsz, flądra, halibut, makrela, łosoś, pstrąg, sardynki, szczupak, śledź, tuńczyk, homar, kraby, krewetki, langusty, kałamarnica, małże, omułki, ostrygi, ośmiornica.
Rosół i podroby – rosół na kościach, wątroba, nerki, serce
Warzywa – kapusta, brokuł, kalafior, brukselka, kalarepa, szparagi, kabaczki, kiełki, cebula, szczypiorek, rzodkiewka, czosnek, rzepa, por, jarmuż, seler naciowy, koperek, pietruszka, szpinak.
Owoce – agrest, ananas, arbuz, aronia, awokado, banan, borówka, brzoskwinia, cytryna, czereśnia, figa, granat, grejpfrut, gruszka, jabłko, jagoda, jeżyna, kiwi, liczi, mango, malina, mandarynka, marakuja, melon, morele, morwa, nashi, papaja, pigwa, pomelo, pomarańcza, poziomka, porzeczka, śliwka, truskawka, wiśnia, żurawina.
Kiszonki – kiszone ogórki, buraki i kiszona kapusta, która poprawia florę bakteryjną jelit (jeśli nie występuje nietolerancja histaminy).
Tłuszcze – awokado, olej kokosowy, tłuszcz zwierzęcy, oliwa, olej z wątroby dorsza (tran) lub kryla.
Napoje – woda, napary i herbaty ziołowe.
Ocet – jabłkowy, kokosowy, balsamiczny
Zioła i przyprawy – wszystkie, które są na bazie liści, korzenia, kory – bazylia, cynamon, imbir, kurkuma, majeranek, oregano, rozmaryn, tymianek
WAŻNE:
Suplementy diety należy spożywać w odstępstwie czasowym od lewotyroksyny (około 4 godzin), gdyż wiele z nich zaburza wchłanianie tego hormonu.
